Vesperviering “Ontvangen”

Ontvangen en doorgeven

Maria, de vrouw die geen enkele weerstand had tegen de scheppende kracht van God, kon Hem vlees en bloed laten worden in haarzelf opdat Hij menselijk tastbaar aanwezig kon zijn. Die Maria, “onbevlekt ontvangen” zoals het officieel genoemd wordt, kan model staan voor onze persoonlijke ontplooiing.

Wij zijn gewoon te spreken van “geven en nemen” en leggen daarmee het accent bij onszelf. Als ik geef mag ik iets terug verwachten van de ontvanger. Deze balans tussen geven en nemen is dikwijls een bron van conflicten. Kunnen we wel iets geven dat we niet eerst ontvangen hebben?

Is het niet zo dat we alleen kunnen geven dank zij alles wat we gekregen hebben? De mens die we zijn, onze talenten, cultuur en mogelijkheden om ons te ontwikkelen is als een startkapitaal dat we te gemakkelijk als een vanzelfsprekend eigendom beschouwen.

De neiging om deze realiteit over het hoofd te zien weerhoudt ons ervan om dankbaar ja te zeggen tegen de scheppende krachten in en om ons heen. Het weerhoudt ons ervan om te delen van wat we kregen om samen te leven.

Een moment van stilte en gebed kan helpen om helder te zien wat we kregen en nog krijgen.
Dit dankbaar ontvangen en luisterend naar de stem van ons geweten door geven en gebruiken,
daarmee erkennen we niet alleen de scheppende kracht van zijn liefde,
maar laten we die scheppende liefde ook van invloed zijn op ons doen en laten.

Misschien mag deze vesperviering iets bijdragen aan dit proces.
Hoe dan ook, weet dat je welkom bent.